Oktober 2020
In 2017 had ik mijn paard net een paar maanden en heb jij een fotoreading gedaan.
Veel van wat je toen schreef kon ik al plaatsen, maar in de loop der tijd is het kwartje op nog veel meer punten gevallen.
En wat ik je eigenlijk het liefst wil melden;
Hij had aan je aangegeven dat hij ook bitloos kon, maar dat ik dat niet durfde. Dat klopte....
Onlangs moesten er 2 tanden worden getrokken waardoor hij geen bit in mocht en we "noodgedwongen??" bitloos zijn gaan rijden. Iedereen raadde het af want "gevaarlijk, geen controle, levensmoe, alleen in de bak dan als leuke afwisseling etc." Al bij de 1e bitloze rit voelde ik echter een veel betere verbinding en we zijn na een paar x zelfs op buitenrit gegaan. Ondanks alle tegenargumenten... (En jouw reading in het achterhoofd)
Het lijkt of we elkaar beter verstaan en de tölt waarmee ik vanaf de 1e dag heb geworsteld, is nu ineens spontaan, zonder moeite, vanzelf aanwezig !!!
Ik ben zó blij en het is jammer dat het niet eerder zo kwam. Maar... we groeien nog steeds.
Dank en hartelijke groet,
Ellen & IJslander
In 2017 had ik mijn paard net een paar maanden en heb jij een fotoreading gedaan.
Veel van wat je toen schreef kon ik al plaatsen, maar in de loop der tijd is het kwartje op nog veel meer punten gevallen.
En wat ik je eigenlijk het liefst wil melden;
Hij had aan je aangegeven dat hij ook bitloos kon, maar dat ik dat niet durfde. Dat klopte....
Onlangs moesten er 2 tanden worden getrokken waardoor hij geen bit in mocht en we "noodgedwongen??" bitloos zijn gaan rijden. Iedereen raadde het af want "gevaarlijk, geen controle, levensmoe, alleen in de bak dan als leuke afwisseling etc." Al bij de 1e bitloze rit voelde ik echter een veel betere verbinding en we zijn na een paar x zelfs op buitenrit gegaan. Ondanks alle tegenargumenten... (En jouw reading in het achterhoofd)
Het lijkt of we elkaar beter verstaan en de tölt waarmee ik vanaf de 1e dag heb geworsteld, is nu ineens spontaan, zonder moeite, vanzelf aanwezig !!!
Ik ben zó blij en het is jammer dat het niet eerder zo kwam. Maar... we groeien nog steeds.
Dank en hartelijke groet,
Ellen & IJslander
18 maart 2018
Na een periode van kwakkelen, kreupelheden, hoest, oogproblemen, opgezette klieren en vooral veel dingen uitproberen, was ik een beetje uitgedokterd met mijn 11 jarige merrie Cupido. Het artikel van Mirjam in de Ros bracht mij op een idee... ”Als de vragen niet door de artsen beantwoord kunnen worden, waarom dan niet aan het paard zelf vragen?”
Daarnaast ondervond ik ook problemen met angst, schrikkerigheid en onzekerheid van Cupido (die toen net een jaar onder het zadel was, laat voor haar leeftijd) wat regelmatig resulteerde in “zand happen in de rijbak” en ook mijn vertrouwen sterk onderuit haalde.
In augustus 2017 is Mirjam voor de 1e keer op stal geweest. Cupido wilde niet meteen contact maken, ze heeft het niet op vreemden maar nadat Mirjam enige tijd met de andere paarden bezig was, won haar nieuwsgierigheid. Er is gewerkt aan haar onzekerheid, gebrek aan vertrouwen en kreeg ik meer inzichten hoe dit kwam en nog belangrijker hoe ik haar kon ondersteunen, Mirjam liet letterlijk zien, door in het zadel te stappen, dat ik niets te vrezen had, als ik haar maar goed ondersteunde en duidelijk uitleg/aanwijzingen gaf.
Uiteraard wilde ik er achter komen waar haar kwakkelende gezondheid vandaan kwam; Mirjam merkte pijn/druk op haar kiezen en kaken. De vaste tandarts kwam dezelfde week nog en zonder mijn bevindingen met de tandarts te delen constateerde ze dat er iets niet goed zat en stuurde mij door naar de kliniek voor foto’s & behandeling.
In de tussenliggende 2 weken hebben we dagelijks geoefend met de trailer, enge voorwerpen, hoofd aanraken etc. om Cupido voor te bereiden op haar verblijf in de kliniek. (Ze is als jaarling bij mij gekomen en nooit meer ergens anders geweest omdat ze panisch is voor de trailer en vreemde omgeving) Het was een zeer ingrijpende onderneming voor Cupido, ze is uiteindelijk 3 dagen in de kliniek gebleven voor röntgenfoto’s, endoscopie van de luchtwegen en uitgebreide behandeling van haar tanden. Ondanks haar angsten werkte ze goed mee. Eenmaal thuis herstelde ze snel en verdwenen de medische problemen.
Het rijden hebben we na enkele weken weer rustig opgepakt, de samenwerking, het vertrouwen en de schrikkerigheid is enorm verbeterd, ze is echt gegroeid. Mirjam is in februari 2018 weer bij mij langs geweest en ook zij zag ‘n heel andere Cupido, een veel stoerder en zelfverzekerd paard.... en ze stond te trappelen om Mirjam te begroeten!
Het is prettig om op deze wijze meer inzicht te krijgen in de behoeftes, angsten, verleden & heden van je dieren. Naast de diverse paarden(waaronder Volbloed en ex-renpaard Rosé) is Mirjam ook langs geweest voor onze honden. Niet alleen leerzaam maar ook gewoon ontzettend leuk! Een aanrader voor iedereen die (nog) meer voor z’n (huis)dier wil betekenen!
Mariska van der Heiden & Cupido
Na een periode van kwakkelen, kreupelheden, hoest, oogproblemen, opgezette klieren en vooral veel dingen uitproberen, was ik een beetje uitgedokterd met mijn 11 jarige merrie Cupido. Het artikel van Mirjam in de Ros bracht mij op een idee... ”Als de vragen niet door de artsen beantwoord kunnen worden, waarom dan niet aan het paard zelf vragen?”
Daarnaast ondervond ik ook problemen met angst, schrikkerigheid en onzekerheid van Cupido (die toen net een jaar onder het zadel was, laat voor haar leeftijd) wat regelmatig resulteerde in “zand happen in de rijbak” en ook mijn vertrouwen sterk onderuit haalde.
In augustus 2017 is Mirjam voor de 1e keer op stal geweest. Cupido wilde niet meteen contact maken, ze heeft het niet op vreemden maar nadat Mirjam enige tijd met de andere paarden bezig was, won haar nieuwsgierigheid. Er is gewerkt aan haar onzekerheid, gebrek aan vertrouwen en kreeg ik meer inzichten hoe dit kwam en nog belangrijker hoe ik haar kon ondersteunen, Mirjam liet letterlijk zien, door in het zadel te stappen, dat ik niets te vrezen had, als ik haar maar goed ondersteunde en duidelijk uitleg/aanwijzingen gaf.
Uiteraard wilde ik er achter komen waar haar kwakkelende gezondheid vandaan kwam; Mirjam merkte pijn/druk op haar kiezen en kaken. De vaste tandarts kwam dezelfde week nog en zonder mijn bevindingen met de tandarts te delen constateerde ze dat er iets niet goed zat en stuurde mij door naar de kliniek voor foto’s & behandeling.
In de tussenliggende 2 weken hebben we dagelijks geoefend met de trailer, enge voorwerpen, hoofd aanraken etc. om Cupido voor te bereiden op haar verblijf in de kliniek. (Ze is als jaarling bij mij gekomen en nooit meer ergens anders geweest omdat ze panisch is voor de trailer en vreemde omgeving) Het was een zeer ingrijpende onderneming voor Cupido, ze is uiteindelijk 3 dagen in de kliniek gebleven voor röntgenfoto’s, endoscopie van de luchtwegen en uitgebreide behandeling van haar tanden. Ondanks haar angsten werkte ze goed mee. Eenmaal thuis herstelde ze snel en verdwenen de medische problemen.
Het rijden hebben we na enkele weken weer rustig opgepakt, de samenwerking, het vertrouwen en de schrikkerigheid is enorm verbeterd, ze is echt gegroeid. Mirjam is in februari 2018 weer bij mij langs geweest en ook zij zag ‘n heel andere Cupido, een veel stoerder en zelfverzekerd paard.... en ze stond te trappelen om Mirjam te begroeten!
Het is prettig om op deze wijze meer inzicht te krijgen in de behoeftes, angsten, verleden & heden van je dieren. Naast de diverse paarden(waaronder Volbloed en ex-renpaard Rosé) is Mirjam ook langs geweest voor onze honden. Niet alleen leerzaam maar ook gewoon ontzettend leuk! Een aanrader voor iedereen die (nog) meer voor z’n (huis)dier wil betekenen!
Mariska van der Heiden & Cupido
24 februari 2018
Enige tijd geleden kwam ik in contact met De Heldere Kijk via een win actie op Facebook. Ik had daar aan meegedaan met de insteek; 'ik zie het wel.' Ik had wel wat ervaringen met alternatieve zaken als Bach Remedie, kruiden-op-maat en het Pijnprotocol via Horsecomplete maar nog niets van deze aard. Ik wist niet zo goed wat ik hiervan denken moest.
We wonnen de actie en ik had drie foto's opgestuurd. Een week later kwam de rapportage van de foto-reading. Dat was heel apart. Er stonden allemaal herkenbare dingen in, maar ook dingen die niemand kan weten. Dat vond ik erg bijzonder, het moest echt even bezinken. Later riep het wat vragen op. Gelukkig kon ik deze vragen stellen en het gaf mij een duidelijk beeld van wat mijn pony op dat moment nodig had.
Drie weken later kwam Mirjam bij ons op stal voor een healing-sessie. Ik was nerveus omdat ik niet wist wat te verwachten en hoe mijn pony zou reageren. Mirjam ging met Stunner aan het werk. Ze vertelde soms iets en stelde af en toe een vraag. Er was ook ruimte voor mij om vragen te stellen.
Ik zag aan Stunner dat zij sommige dingen lastig / confronterend vond. Zij probeerde dan weg te lopen of ze begon te draaien. Dit past sowieso wel bij haar omdat ze vrij ongeduldig is en zich niet altijd zo goed kan concentreren. Ik noem haar ook wel eens mij ADD-pony.
Toen Mirjam bezig was met haar heiligbeen kwam haar 'beleer'-trauma omhoog. Zij maakte een trappende beweging met een kwaaie kop. Dit is iets was zij nog nooit gedaan heeft! Kort daarna volgde de mededeling dat Stunner aangaf mentaal te zijn overleden tijdens het beleren, omdat zij zoveel slaag heeft gehad. Dit was erg heftig om te horen.
Aan het eind was Mirjam bezig met haar hoofd, daar zat ook het een en ander vast en Stunner had moeite dit los te laten. Ik stond er naast en ineens overviel mij een heftige emotie, deze kwam en ging als een soort vloedgolf. Direct daarna ging Stunner wel 10 minuten staan gapen en kauwen... dat was een heel bijzonder moment.
Nu was ik al gek op mijn merrie, maar deze ervaring heeft mij nog dichter bij haar gebracht. Ik begrijp haar nu nog beter. Het is natuurlijk fijn om bevestigd te krijgen dat je paard ook gek is op jou. We schijnen zelfs een harte-verbintenis te hebben.
Qua gedrag is Stunner niet heel drastisch veranderd, ik vond haar al prettig om mee te werken en kan haar humor erg waarderen.
Ik merkte de week erna wel dat zij een soort glow had en tevredener lijkt. De innerlijke onrust is minder en ik zie haar ook slaapjes doen in de wei.
Ik kan dit iedereen aanraden. Ik had eigenlijk geen problemen met mijn pony maar dit heeft ons wel dichter bij elkaar gebracht.
Melanie & Stunner
Winnares December 2017 Facebook actie
Enige tijd geleden kwam ik in contact met De Heldere Kijk via een win actie op Facebook. Ik had daar aan meegedaan met de insteek; 'ik zie het wel.' Ik had wel wat ervaringen met alternatieve zaken als Bach Remedie, kruiden-op-maat en het Pijnprotocol via Horsecomplete maar nog niets van deze aard. Ik wist niet zo goed wat ik hiervan denken moest.
We wonnen de actie en ik had drie foto's opgestuurd. Een week later kwam de rapportage van de foto-reading. Dat was heel apart. Er stonden allemaal herkenbare dingen in, maar ook dingen die niemand kan weten. Dat vond ik erg bijzonder, het moest echt even bezinken. Later riep het wat vragen op. Gelukkig kon ik deze vragen stellen en het gaf mij een duidelijk beeld van wat mijn pony op dat moment nodig had.
Drie weken later kwam Mirjam bij ons op stal voor een healing-sessie. Ik was nerveus omdat ik niet wist wat te verwachten en hoe mijn pony zou reageren. Mirjam ging met Stunner aan het werk. Ze vertelde soms iets en stelde af en toe een vraag. Er was ook ruimte voor mij om vragen te stellen.
Ik zag aan Stunner dat zij sommige dingen lastig / confronterend vond. Zij probeerde dan weg te lopen of ze begon te draaien. Dit past sowieso wel bij haar omdat ze vrij ongeduldig is en zich niet altijd zo goed kan concentreren. Ik noem haar ook wel eens mij ADD-pony.
Toen Mirjam bezig was met haar heiligbeen kwam haar 'beleer'-trauma omhoog. Zij maakte een trappende beweging met een kwaaie kop. Dit is iets was zij nog nooit gedaan heeft! Kort daarna volgde de mededeling dat Stunner aangaf mentaal te zijn overleden tijdens het beleren, omdat zij zoveel slaag heeft gehad. Dit was erg heftig om te horen.
Aan het eind was Mirjam bezig met haar hoofd, daar zat ook het een en ander vast en Stunner had moeite dit los te laten. Ik stond er naast en ineens overviel mij een heftige emotie, deze kwam en ging als een soort vloedgolf. Direct daarna ging Stunner wel 10 minuten staan gapen en kauwen... dat was een heel bijzonder moment.
Nu was ik al gek op mijn merrie, maar deze ervaring heeft mij nog dichter bij haar gebracht. Ik begrijp haar nu nog beter. Het is natuurlijk fijn om bevestigd te krijgen dat je paard ook gek is op jou. We schijnen zelfs een harte-verbintenis te hebben.
Qua gedrag is Stunner niet heel drastisch veranderd, ik vond haar al prettig om mee te werken en kan haar humor erg waarderen.
Ik merkte de week erna wel dat zij een soort glow had en tevredener lijkt. De innerlijke onrust is minder en ik zie haar ook slaapjes doen in de wei.
Ik kan dit iedereen aanraden. Ik had eigenlijk geen problemen met mijn pony maar dit heeft ons wel dichter bij elkaar gebracht.
Melanie & Stunner
Winnares December 2017 Facebook actie
15 februari 2018
Hallo lezers, ik wil graag mijn ervaring met heldere kijk met jullie delen. Ik had een Welsh Cob genaamd E.T.
En na 2 jaar heel veel dieren artsen en fysio’s, chiropractors, accupressuur therapie en noem maar op heb ik mij afgevraagd wat nu. Met de dierenarts overlegd en de conclusie was dat hij niet meer bereden kon worden en eigenlijk alleen maar slechter zou worden. Daar sta je dan, wat nu, moet ik hem nu echt laten inslapen? Hij ziet er toch nog goed uit, hij heeft nog honger, in stap niet veel te zien, hij was pas 14.
Heel toevallig kom ik op mijn Facebook De Heldere Kijk tegen en ik dacht: "Dit kan geen toeval zijn, ik ga contact met hen opnemen en stuur een foto eens zien wat zij mij kunnen vertellen."
Nou geloof me, het was alsof E.T sprak.
En dat hij er totaal geen zin in had om een weide maatje te worden want hij wilde hard werken. Zo was mijn E.T inderdaad.
En dat hij meer pijn in z'n lijf had dan wat we wisten en wat de dierenartsen hadden gezegd gaf bij mij en mijn dochter de doorslag dat hij inderdaad beter af was als we hem lieten gaan. Heel moeilijk en een hele zware beslissing tot gisteren. We hebben onze grote vriend laten gaan.
Er was heel veel rust in hem (normaal maakte hij zich om alles druk ), de dierenarts mocht zomaar de stal in en hem prikken zonder strijd. Het was heel bijzonder en hij was snel overleden in alle rust en doordat wij contact hebben gehad met De Heldere Kijk hebben wij er veel rust en vrede mee.
Ik kan het iedereen aanraden om in twijfel zeker contact met De Heldere Kijk op te nemen. Het heeft ons veel duidelijk gemaakt.
Liefs Lizette en Venka
Hallo lezers, ik wil graag mijn ervaring met heldere kijk met jullie delen. Ik had een Welsh Cob genaamd E.T.
En na 2 jaar heel veel dieren artsen en fysio’s, chiropractors, accupressuur therapie en noem maar op heb ik mij afgevraagd wat nu. Met de dierenarts overlegd en de conclusie was dat hij niet meer bereden kon worden en eigenlijk alleen maar slechter zou worden. Daar sta je dan, wat nu, moet ik hem nu echt laten inslapen? Hij ziet er toch nog goed uit, hij heeft nog honger, in stap niet veel te zien, hij was pas 14.
Heel toevallig kom ik op mijn Facebook De Heldere Kijk tegen en ik dacht: "Dit kan geen toeval zijn, ik ga contact met hen opnemen en stuur een foto eens zien wat zij mij kunnen vertellen."
Nou geloof me, het was alsof E.T sprak.
En dat hij er totaal geen zin in had om een weide maatje te worden want hij wilde hard werken. Zo was mijn E.T inderdaad.
En dat hij meer pijn in z'n lijf had dan wat we wisten en wat de dierenartsen hadden gezegd gaf bij mij en mijn dochter de doorslag dat hij inderdaad beter af was als we hem lieten gaan. Heel moeilijk en een hele zware beslissing tot gisteren. We hebben onze grote vriend laten gaan.
Er was heel veel rust in hem (normaal maakte hij zich om alles druk ), de dierenarts mocht zomaar de stal in en hem prikken zonder strijd. Het was heel bijzonder en hij was snel overleden in alle rust en doordat wij contact hebben gehad met De Heldere Kijk hebben wij er veel rust en vrede mee.
Ik kan het iedereen aanraden om in twijfel zeker contact met De Heldere Kijk op te nemen. Het heeft ons veel duidelijk gemaakt.
Liefs Lizette en Venka