Als ruiter en paard niet matchen

Zoek een paard dat qua karakter en capaciteit goed bij je past. Dan heb je samen het meeste plezier (foto van Pixabay)

Op een mooie dressuurstal ontmoette ik een heel stoer paard met veel talent. “Ik ben een stoere vent,” was het eerste wat ik hem hoorde zeggen. De toon was een beetje een boos. “Ik ben een ruwe bolster, blanke pit!” Zijn eigenaresse had me ingeschakeld omdat zij erg onder de indruk was geraakt van Macho (mijn naam voor dit paard). Ze werd er zelfs wat onzeker van. Ze had hem een jaar geleden aangeschaft op zijn schoonheid en zijn afstamming waaruit het aannemelijk zou zijn dat hij het goed zou doen in de dressuur.

In zijn lichaamstaal was Macho niet heel communicatief, toch hoorde ik hem luid en duidelijk. Hij klonk wat boos omdat hij niet werd gezien voor wie hij was, namelijk een heel eerlijk en no-nonsens paard dat dol is op hard werken. Hij had er moeite mee dat de eigenaresse zo angstig was en voorzichtig met hem omging. Zij hield het tempo graag laag en Macho sjouwde het liefst in een actieve draf door de bak. Macho vertelde mij dat hij het moest hebben van het harde werken, dat vond hij heerlijk. “Ik ben sterk en ik houd van duidelijkheid en daadkracht.” Macho had ook een bijrijder, die hem wat meer zou moeten ‘doorrijden’. Hij vond deze bijrijder niet zo’n heel goede ruiter maar hij kon het wel waarderen dat deze duidelijk was en dat er in een wat hoger tempo werd gereden.

Macho was een heel aards paard. Hij was betrouwbaar, intelligent, eerlijk en wilde werken. Hij puberde soms nog wel wat en had ook bij tijd en wijle een grote mond. Macho was vijf jaar en natuurlijk was het nodig om zijn machogedrag te begrenzen. Iets wat de eigenaresse aangaf bijzonder moeilijk te vinden. Macho liet me oefeningen in de bak zien, waarbij hij bewust niet vooruit te branden was. Hij gaf aan dat hij dan reageerde op de weinige of juist te stevige energie waarmee de eigenaresse hem reed. Iets waar hij heel “kriegelig” van werd.

Ondanks zijn stoerheid was Macho wel een fijnbesnaard paard. Hij voelde de energie van mensen goed aan. Het was een veelzijdig dier dat van afwisseling hield. Zo zou hij graag crossen, of een mooie tocht door het bos maken, ondanks het feit dat hij niet bekend was met verkeer. Zijn eigenaresse schrok daarvan en gaf aan dat helemaal niet te durven.

Het lichaam van Macho was sterk, gezond en goed gebouwd. Geschikt voor  diverse disciplines. Mijn boodschap aan de eigenaresse was dat zij en haar paard qua karakter, lef en temperament erg verschilden en eigenlijk niet bij elkaar pasten, tenzij ze steviger in haar schoenen kwam te staan. Dat was geen prettige boodschap voor haar.

Soms kan het zo zijn dat je een paard uit kiest dat niet bij je past. In dit geval was het een goed gefokt paard met mooi papier, dat in aanleg veel potentie had. Dit was te hoog gegrepen. Het is pijnlijk om onder ogen te zien dat je paard beter is dan jijzelf, maar deze zelfreflectie is essentieel en wel zo eerlijk voor beiden.

---