10/24/2019 1 Comment Een schrijnende healingOngeveer anderhalf jaar terug kwam ik voor het eerst bij Bart op bezoek. Bart is een grote New Forest pony, die fanatiek in de sport heeft gelopen. En nu liep hij niet meer. Bart was op dat moment nog niet zo heel lang bij zijn nieuwe mensen. Zij wilden graag dat dochterlief wedstrijdjes met hem ging rijden. Hun zeer betrokken instructrice wist ook even niet hoe en waarom Bart reageerde zoals hij reageerde. En gezamenlijk besloten ze om mij in te schakelen. Ik trof een zure pony. Hij was bozig, had voernijd, geen looplust en was opgesloten in zichzelf. Zoals het bij vele sport pony’s gaat kennen zij in hun leven vele eigenaren. Er wordt fanatiek mee gesport, met als doel om vanuit ambitie resultaten te boeken. Op zich is dat niet zo verkeerd, mits het dier zelf in acht wordt genomen. Daar was het bij Bart misgegaan. Bart wist me te vertellen dat hij ‘goed was afgeragd’. Hij had veel moeten presteren en kreeg naar verhouding onvoldoende voer. Tevens liet hij mij zere voeten voelen, waar hij ondanks ontstekingen en een losse hoefwand toch mee door heeft moeten lopen. Ik vond het geen wonder dat hij geen looplust toonde en bozig deed. Ondanks dat gedroeg hij zich toch altijd nog lief en gehoorzaam naar het jonge meisje wat hem reed. Na de healingsessie, die vooral gericht was op het loslaten van boosheid en voernijd, adviseerde ik hen een poos bezig te gaan om het plezier in het rijden terug te brengen. Lekkere bosritjes en lesjes, puur voor het plezier. De eigenaren hadden het beste voor met Bart en schrapten de geplande wedstrijdjes voorlopig uit de agenda. Ze gingen de bossen in en zorgden voor meer dan voldoende hooi. Een tijd later kwam ik nog een keer op controle. Ik trof veel verbetering aan in de gemoedstoestand van Bart. In emotioneel opzicht ging het een stuk beter met hem. Langzaam maar zeker konden ze de draad weer oppakken, naar de rijvereniging gaan en de eerste wedstrijdjes plannen. En toen sloeg het noodlot toe. Bart kreeg een ongelofelijk harde klap tegen zijn schouder en liep echt even op drie benen. Zou dat nog goed komen, werd mij gevraagd. Ik zag een heel dun scheur in de schouder van Bart. Hij zou een poos op het weiland moeten staan om te herstellen. Het was zomer, dus kon hij lekker dag en nacht buiten blijven. Zijn blessure mocht rustig herstellen. Dat leek goed te gaan. Maar op het moment dat het rijden voorzichtig aan weer opgepakt kon gaan worden, had Bart een stoeipartij met een ander paard en kwam kreupel uit de wei. De eigenaresse was enigszins wanhopig. Hoe kon dit nu weer en wat moest ze met Bart aan? Ik begreep haar wanhoop goed. Dit was de derde keer dat op het moment dat er een intentie was om weer aan het werk te gaan, Bart het zo wist te ‘managen’ dat hij niet inzetbaar was! Ik stelde voor dat hij een maand bij mij in retraite zou komen om uit te vinden wat hij nog wel kan of wil doen. Een laatste kans om tot weloverwogen beslissingen te komen voor de toekomst van Bart. En zo geschiedde. Momenteel staat Bart bij mij in Lochem. Ik ben aan de slag gegaan, met iedere andere dag een healing sessie. Al snel komt de vraag van Bart: “Is dit mijn eindbestemming? Blijf ik bij jou?” Deze vraag kan ik niet positief beantwoorden en ik krijg meteen een boze en zure reactie! Hij draait zelfs zijn kont naar me toe met de boodschap ‘rot op’, zo boos is hij. De wedstrijdsport is niet meer voor hem weggelegd. Hij kan en wil het niet meer. In emotioneel en spiritueel opzicht herstelt Bart met de dag. Hij is echt aan het herstellen van zijn harde leven in de tijd voordat hij bij zijn huidige lieve eigenaren was. Voernijd heeft hij niet meer, er is ontspanning en hij geniet van aandacht, eten en rust. Als ik kom voor een healingsessie word ik vrolijk door Bart begroet met een hinnik. Nadat hij met mijn merrie een poosje in de weide is geweest, komt Bart opnieuw kreupel uit de weide. Ik ben er bij geweest, er heeft zich niets bijzonders afgespeeld tussen beide paarden. Ik blijf de scheur zien in de schouder van Bart. Nu moet de dierenarts uitsluitsel gaan geven; is dit te genezen. Na uitgebreid onderzoek, foto’s en echo’s door een paardendierenarts komt de uitslag. En die is niet fijn. De scheur die ik in beeld kreeg, is er inderdaad. Alleen niet in het bot, dat is met rust wel te genezen, maar in de weke delen. De pezen en banden rond het schouderblad zijn kapot. Dit is volgens de dierenarts niet te genezen en daarnaast geeft het ook pijn bij bewegen op de weide. Wat bijzonder zuur. Ik voel het verdriet bij mezelf opkomen. Zijn lichaam zal niet meer herstellen en pijnlijk blijven, hoe verdrietig. Binnenkort zal Bart zijn eeuwige rust krijgen. Voor Bart zelf is de cirkel rond. Alle trauma’s, het raggen, presteren en de honger zijn losgelaten. Bart is volledig gezien en gehoord. Hij is enorm liefgehad in de laatste periode van zijn leven. Iets wat voor zijn Ziel een helende reis is. Iets wat je ieder paard voor zijn doodgaan toe wenst!
1 Comment
10/14/2019 0 Comments Ik zeg niets anders krijg ik slaagIk ben onderweg naar een Fries waarvan de eigenaren graag willen weten of hij nog wel lol heeft in zijn dressuuroefeningen en -lessen. Hij staat al klaar op de poetsplaats. Ik zie een vriendelijk hoofd, maar ook een naar binnen gekeerd paard. Het is op dat moment druk in de stallen dus we zoeken buiten een rustige plek, bij de buitenstallen waar ook hun pony staat. Ik kan de ‘goedzak’ in de Fries wel voelen, en toch is het contact heel moeizaam. Mijn handen gaan over zijn rug en ik kom op zijn derde chakra uit. De derde chakra wordt ook wel de zonnevlecht genoemd. ‘Ik-energie’ Dit energiecentrum is verwant aan eigenwaarde en persoonlijke identiteit. Anderen noemen het een ‘ik-kracht’, waar je karaktereigenschappen in opgenomen zitten. De zonnevlecht chakra wordt geregeerd door het element vuur, de energie van hartstocht, die onze primaire instincten in relatie tot anderen beheerst. Het derde chakra draait nauwelijks, en er komt een lange ‘niets’. Het voelt alsof mijn hand dieper weg zakt in de rug, er komt geen bodem. Het blijft stil en ik kan de ‘ik-energie’ van deze Fries niet voelen. Ik heb dit tweemaal eerder meegemaakt. Toen moest ik ook zoeken en wachten. Het heeft oefening gekost om dit fenomeen te herkennen en te kunnen duiden. Onberekenbaar en wispelturig Mijn handen doen het werk, ik wacht in stilte, tot ik zachtjes hoor: "Ik zeg niks, anders krijg ik slaag." Ik zeg dit hardop en de eigenaren kijken wat raar op. Zij hebben deze Fries nu vijf jaar en kunnen deze zin niet plaatsen. Ik ga door naar zijn tweede chakra, die van levensenergie en zijn eerste chakra, die gaat over basisveiligheid. "Hij heeft een goede tijd gehad toen hij als veulen opgroeide”, zeg ik. Zijn levensenergie is wel wat laag. Daar werk ik aan en kom daarna weer terug bij zijn derde chakra. Opnieuw hoor ik: "Ik zeg niets, anders krijg ik slaag!" Het klinkt wat luider en krachtiger, gelukkig. Er komt een beschrijving van een vrouw waar hij het grootste gedeelte van zijn leven heeft gewoond. Hij vertelt mij over haar onberekenbaarheid en wispelturigheid. In de loop van de jaren nam dat toe. "Je kon er nooit van op aan wat goed was of niet", laat hij weten. Op dat moment kan ik bij de Fries voelen dat hij zijn ‘ik’ heeft teruggetrokken uit zelfbehoud. Hij laat me een beeld zien van een schreeuwende vrouw die niet voor rede vatbaar is. Ze aait hem, want hij is lief, en geeft hem vervolgens een tik omdat hij kennelijk iets niet goed deed. Psychische klachten Ik moet denken aan psychiatrische stoornissen zoals borderline of narcisme. Ik benoem dit hard op bij de eigenaren en zij beamen dat zij deze Fries van een ver familielid hebben overgenomen. De vrouw was volgens hen inderdaad ‘raar’ en vaak boos aan het schreeuwen. Niet alleen medemensen kunnen veel schade ondervinden van psychiatrisch gerelateerde klachten, dieren ook. En zeker sensitieve dieren als paarden. Logisch dat deze Fries wat sloom door de bak sloft of er plotseling van tussen gaat, want eerst moest dit hoge woord eruit! |
Klik hier om te bewerken.Klik hier om te bewerken.
AuteurMaandelijks verschijnen er twee verschillende blog updates op de website van de Heldere Kijk; één ‘Casus blog’ over een reading of healing van een paard, en een ‘Theorie blog’ waarin ik uitleg hoe het ‘lezen’ van paarden werkt. Archieven
March 2024
|