Ik zeg niets anders krijg ik slaag

Foto: Pixabay

​Ik ben onderweg naar een Fries waarvan de eigenaren graag willen weten of hij nog wel lol heeft in zijn dressuuroefeningen en -lessen. Hij staat al klaar op de poetsplaats. Ik zie een vriendelijk hoofd, maar ook een naar binnen gekeerd paard. Het is op dat moment druk in de stallen dus we zoeken buiten een rustige plek, bij de buitenstallen waar ook hun pony staat. Ik kan de ‘goedzak’ in de Fries wel voelen, en toch is het contact heel moeizaam. Mijn handen gaan over zijn rug en ik kom op zijn derde chakra uit. De derde chakra wordt ook wel de zonnevlecht genoemd.

‘Ik-energie’
Dit energiecentrum is verwant aan eigenwaarde en persoonlijke identiteit. Anderen noemen het een ‘ik-kracht’, waar je karaktereigenschappen in opgenomen zitten. De zonnevlecht chakra wordt geregeerd door het element vuur, de energie van hartstocht, die onze primaire instincten in relatie tot anderen beheerst.
Het derde chakra draait nauwelijks, en er komt een lange ‘niets’. Het voelt alsof mijn hand dieper weg zakt in de rug, er komt geen bodem. Het blijft stil en ik kan de ‘ik-energie’ van deze Fries niet voelen. Ik heb dit tweemaal eerder meegemaakt. Toen moest ik ook zoeken en wachten. Het heeft oefening gekost om dit fenomeen te herkennen en te kunnen duiden.

Onberekenbaar en wispelturig
Mijn handen doen het werk, ik wacht in stilte, tot ik zachtjes hoor: "Ik zeg niks, anders krijg ik slaag." Ik zeg dit hardop en de eigenaren kijken wat raar op. Zij hebben deze Fries nu vijf jaar en kunnen deze zin niet plaatsen. Ik ga door naar zijn tweede chakra, die van levensenergie en zijn eerste chakra, die gaat over basisveiligheid.
"Hij heeft een goede tijd gehad toen hij als veulen opgroeide”, zeg ik. Zijn levensenergie is wel wat laag. Daar werk ik aan en kom daarna weer terug bij zijn derde chakra. Opnieuw hoor ik: "Ik zeg niets, anders krijg ik slaag!" Het klinkt wat luider en krachtiger, gelukkig.

Er komt een beschrijving van een vrouw waar hij het grootste gedeelte van zijn leven heeft gewoond. Hij vertelt mij over haar onberekenbaarheid en wispelturigheid. In de loop van de jaren nam dat toe. "Je kon er nooit van op aan wat goed was of niet",  laat hij weten. Op dat moment kan ik bij de Fries voelen dat hij zijn ‘ik’  heeft teruggetrokken uit zelfbehoud. Hij laat me een beeld zien van een schreeuwende vrouw die niet voor rede vatbaar is. Ze aait hem, want hij is lief, en geeft hem vervolgens een tik omdat hij kennelijk iets niet goed deed.

Psychische klachten
Ik moet denken aan psychiatrische stoornissen zoals borderline of narcisme. Ik benoem dit hard op bij de eigenaren en zij beamen dat zij deze Fries van een ver familielid hebben overgenomen. De vrouw was volgens hen inderdaad ‘raar’ en vaak boos aan het schreeuwen. Niet alleen medemensen kunnen veel schade ondervinden van psychiatrisch gerelateerde klachten, dieren ook. En zeker sensitieve dieren als paarden.

Logisch dat deze Fries wat sloom door de bak sloft of er plotseling van tussen gaat, want eerst moest dit hoge woord eruit!

---