Een heel toffe manege!

Foto: Pixabay

​Ik ben voor het eerst in Zuid-Holland om daar te kijken naar twee manege paarden. Persoonlijk vind ik het een mooie ontwikkeling dat ook deze paarden de aandacht krijgen die ze verdienen.

De stallen zijn licht en vol frisse lucht. Doordat het winter is en de weides beperkt zijn, krijgen de paarden onbeperkt hooi in hun box. Ik ben blij verrast hoe fijn en vriendelijk de paarden erbij staan. De dochter van het echtpaar die de manege runnen heeft mij ingeschakeld.
Als eerste komt er een pony die veel lijkt op kruising van Welsh en Tinker. Van deze merrie weten zij niet veel. Ze hopen wat meer achtergrondinformatie te krijgen want de merrie is erg vlug en je mag haar achterbenen niet benaderen.

Hoewel het voor het oog een mooie en guitige pony is, geeft ze als eerste aan dat ze last heeft van haar zware romp. Het klopt dat ze het fijne hoofd en beenwerk van een Welsh heeft in combinatie met het stevige lichaam, vooral de billen, van een Tinker.  Het voelt zwaar aan op haar benen waardoor ze zich niet vlot voortbeweegt. Omdat ze ook iets te dik is, zou het juist voor deze merrie fijn zijn om wat kilo’s kwijt te raken.
"Het is niet zo dat ik vind dat zij af moet vallen, dat wil zij zelf", zeg ik tegen de eigenaresse.

Ze komt uit het wild uit Groot Brittannië. De merrie is met een kudde getransporteerd en zo bij een handelaar terecht gekomen. Toen ze arriveerde zag ze er niet uit. Ze was erg mager en had een heel dikke vacht. De merrie is nu goed bij gekomen, een beetje té goed. Omdat ze echt honger heeft ervaren is zij erg gefixeerd op voer. Dat is met haar lichaam een lastige combinatie.

"Meerder kleine porties hooi op een dag zou misschien werken", opper ik. Tijdens de healingsessie die erop gericht is om de angst van wat haar is overkomen af te laten vloeien laat ze me meerdere beelden zien. “Wat is me overkomen”?  Jaren heeft zij geen mens gezien. En plots komt ze de mensenwereld in, voor haar gevoel met een rotvaart! Mensen, jagen, meerdere paarden, transport, meegenomen samen met een andere pony door een man, box. Omdat zij dit hele gebeuren niet goed kon snappen, heeft haar stress lange tijd heel hoog door het lijf gegierd. Nu begint ze een beetje te zakken in de mensen wereld maar ze blijft het doodeng vinden als iemand haar achterbenen wil aanraken.
 Op het moment dat ze een achterbeen moet geven, is het voor deze merrie vergelijkbaar met zich gewonnen geeft en doodgaan. Ze laat me een beeld zien dat ze op de grond ligt en dan doodgaat.

Nu het hoge woord eruit is, begint ze te proesten en meer te ontspannen. Ze geeft het beeld van de eigenaresse waarmee de vertrouwensband begint te groeien! Ze vertelt dat de eigenaresse erg lief en geduldig met haar is. Dat ze graag wil meewerken, want ze heeft het goed hier. Als het maar rustig gaat, zegt ze, want ik vind nog zo snel iets heel eng.
​De eigenaresse is ontroerd, ze is dol op deze pony en er wordt in alle rust geoefend! 

---