Een zeer opgewekt, voormalig jachtpaard

Foto: Elien Smid via Pixabay

James – het paard – begint te vertellen. Hij krijgt tegenwoordig een superverzorging en is daar erg blij mee. Hij heeft in zijn leven nog nooit zo’n liefdevolle en goede verzorging gehad. Daarna zegt hij: "Kijk maar niet achterom." Een boodschap voor zijn baas. Ik ben door de eigenaar gevraagd om naar dit paard te kijken. Hij wil er graag achter komen wat James nog zou kunnen en willen. Ik krijg een beeld dat hij niet meer zo fanatiek de sport in kan als dat hij ooit deed. En dat hij gezellige buitenritjes ook helemaal oké gaat vinden!
 
James laat mij zijn karakter zien. Het paard heeft een grote bereidheid tot werken en is betrouwbaar. Het is een goede springer en daar is hij heel trots op. James is ook erg vriendelijk, hij heeft een enorm groot hart en is gul in het geven van liefde aan zijn ‘mens’. Het is een opmerkelijk opgeruimd en opgewekt paard. En hij laat me dankbaarheid zien als hij met een trots gevoel over zijn baas vertelt.

Ik vraag of hij pijn heeft. Zijn eigenaar wilde dit graag weten. James laat mij tot drie keer toe twee dingen tegelijk en door elkaar heen zien. Alsof dat met elkaar te maken heeft. Ik begrijp het niet direct en moet even zoeken met James. Hij voelt benauwd aan en zijn adem zit hoog. Hij maakt zich zorgen om zijn benauwdheid. Maar er is ook iets met zijn benen en dan vooral met rechtsvoor. 

James is verkocht, omdat hij te veel zou struikelen en zijn werk niet meer aan kon. Hij laat me dingen zien; een soort cross, buiten in het bos. ‘Ik ben een goede springer.’ En dan laat hij me voelen. ‘Ik kan gruwelijk hard gaan.’ Daar is James trots op.

En dan volgt het beeld van rode jassen. Ik begrijp dat hij een jachtpaard is geweest en is verkocht met het verhaal dat hij iets te veel zou struikelen. Dat gebeurde vaak en hij moest dan ook heel hard hijgen. Hij was tijdens de jachten (naar verhouding) ook snel buiten adem. Voor het niveau dat gevraagd wordt bij de slipjachten was dat een serieus probleem. Hij had dan ook pijn. Of hij nu pijn heeft aan zijn voorbenen krijg ik niet helemaal duidelijk. Dit paard is nogal hard voor zichzelf.

​Het is een trots en blij paard met wat beperkingen. Maar voor de recreatiesport is dat niet erg. Met de kanttekening dat hij het dus ietsjes rustiger aan moet doen. Hij wil vooral lol en plezier, en zegt dat zijn eigenaar dat vast niet zo’n probleem zal vinden. En hij lacht!

Deze blog is in december 2019 gepubliceerd op www.paardenplein.nl

---