Klaarstomen voor snelle verkoop heeft een prijs

Foto: Pixabay Dit is niet het werkelijke paard van het consult

​Door een eigenaresse werd mij gevraagd om eens te kijken naar haar merrie.  Ze had dit mooie dressuurpaard nog maar een half jaartje geleden gekocht. Ze had een probleem met de aanleuning tijdens het rijden. Er was al een tandarts geweest, een zadelpasser en een bitfitter en zelfs de osteopaat had al twee behandelingen gegeven. Zij en haar instructrice stonden voor een raadsel. Waarom protesteert deze jongedame zo enorm, wanneer alleen al de teugel wordt opgepakt? Gelukkig is de eigenaresse een geduldig type die op onderzoek gaat. Ze vroeg mij om eens goed naar haar paard te komen kijken.

“Je hebt een behoorlijk mishandeld projectje aangeschaft”, zeg ik vrijwel meteen. Het paard maakt goed contact, haar stem is zacht en klinkt erg jong. Het doet me denken aan een verlegen pubermeisje. Ze heeft niet echt uit mogen groeien en is al op jonge leeftijd beleerd met groot fanatisme. Ze was toen nog geen drie jaar.

De merrie laat mij haar ‘oorspronkelijke staat van zijn voelen’. Het is een zacht paard, intelligent, dat houdt van genuanceerdheid en schoonheid. Mijn aandacht wordt direct getrokken naar haar hoofd. Ze laat mij voelen dat haar tongbeen vast zit, evenals haar nek. Ze klemt met haar kaken en doet aan tandenknarsen. Ik voel een overweldigend ingehouden verdriet opkomen. De merrie zegt: "Ik snap niet wat ze mij aangedaan hebben!"
Ze laat mij beelden zien van een vastgeknoopt hoofd, met de kin op de borst en het achterbeen dat er onder moest.
Ze laat weten: “Ik had een slap lijf en wat er van me gevraagd werd, kon mijn lichaam helemaal niet.”
In no time moest dit paard voor de verkoop klaargestoomd worden, want tijd is geld. Bij haar kaken krijg ik een beeld van een wolfskies te zien. Het bit in de mond en druk op de teugels deed ontzettend zeer. Om onder haar pijn uit te komen, trok ze haar rug hol en ontwikkelde ze een behoorlijke onderhals.

Emotioneel gezien is de pijn vastgezet in haar lichaam en wel op twee plekken. In de eerste plaats rond haar hoofd en mond, daar kun je nu ook bijna niet aankomen. Ze verwacht dan erge pijn, zelfs nu dat niet meer zo is, omdat de wolfskies is verwijderd door de tandarts. Ik stel de eigenaresse voor om een tijdje zonder bit te rijden. Een bitloos hoofdstel is voor nu de beste oplossing om weer vertrouwen te krijgen in de mensenhand. 
“Op wat druk op mijn neus reageer ik ook wel", hoor ik dan zachtjes. Ze voegt eraan toe: "Ik ben jong en weet eigenlijk niet hoe ik echt moet lopen." De merrie bedoelt daarmee dat zij niet heeft geleerd zelfstandig op vier benen te lopen. Ik adviseer de eigenaresse om de achterbenen te masseren voor het rijden. Het paard beseft nauwelijks dat ze achterbenen heeft, laat staan dat die kunnen dragen.

De tweede plek waar de spanningen van het gebeuren bij de vorige eigenaren zijn vastzet, zijn de darmen. Zodra het paard denkt dat er pijn aankomt, trekt zij haar buik op/in. De emotionele stress slaat ze op in de darmen. De merrie krijgt al een halve emmer SpeediBeet (geweekte bietenpulp) per dag. Het is goed om daar een hele emmer per dag van te maken. Het is niet alleen gezond voor de darmen, het is tegelijk een geruststellend papje. Vergelijk het maar met een huilende baby die je voor het slapen gaan een warm flesje melk geeft. Zo werkt dat ook bij het paard.

Dit paard is met grof geschut ingereden om als mooi dressuurpaard voor de snelle handel te dienen. Het is een zeer loyaal paard, dat werkwillig is en verbinding zoekt met haar eigenaresse. Dat zijn mooie basisingrediënten om het vertrouwen weer te herstellen en een mooi team te worden. Dat zal tijd kosten, maar tijd en geduld heeft deze eigenaresse wel!

Deze blog is op 11 december 2018 verschenen op www.paardenplein.nl

---